با سلام خدمت فوتبال دوستان عزیز که این روزا تو کوران داغ بازی های جام ملت های آسیا 2011 گرفتار شدن. به طور حتم طی سه روز اول بازی ها شاهد این بودید که در روز اول قطر میزبان شکست سختی خورد در روز دوم چین توانست کویت را شکست دهد و در روز سوم در عین ناباوری ژاپن در دقایق واپسین توانست بازی را به تساوی بکشد و در بازی دوم روز سوم عربستان بد به سوریه ای که هیچ اسم و رسمی در آسیا ندارد باخت. به نظر شما علت اصلی این اتفاقات چیست؟ به نظر شما آیا بازی های آسیایی مهم تر هست یا جام جهانی؟ اینکه یک تیم مثل ژاپن با تیم امید خودش میاد در مسابقات به نظر شما نشان از اهمیت بسیار پایین این جام نمیده و آینده نگری این چشم بادامی ها؟؟؟!!! به این فکر کردید که شما می توانید با فدا کردن حال آینده درخشانی رو به دست بیارید؟ متاسفانه ما در ایران شاهد این هستیم که همیشه دنبال نتیجه آنی بودیم و با نگاهی غیر کارشناسی و غیر اصولی آینده را فدای حالی کردیم که هیچ وقت در آن موفق نبودیم. ما حتی در بازی های دوستانه و جام های کم اهمیت با بهترین بازیکنان از نظر خودمان شرکت کردیم که البته در آنها هم موفق نبودیم و فقط به جوانان میدان ندادیم و روحیه بزرگسالان رو نیز تضعیف کردیم. ما ایرانیا هیچ وقت نخواهیم توانست به پله های متعالی دست پیدا کنیم تا زمانی که تفکرمون غلط باشه و به همین شکل یلخی و باری به هر جهت قدم برداریم در هر سطحی و در هر مقامی که هستیم. نظر خودتو بگو بزار ما هم از نظر شما دوست عزیز استفاده کنیم شاید من اشتباه می بینم و عینک بد بینی زدم و اون روی سکه داستان چیز دیگه ای هست. بهم بگو که ایرادی نداره رئیس کمیته داوران یک نظامی باشه ایرادی نداره رئیس باشگاه ها یک نظامی باشه به من بگو که مدیریت ذاتیه نه اکتسابی به من بگید من کلا مشکل تفکری دارم و...